Kolay Gelsin!

Geçen hafta internetten elektronik bir şey satın almam icap etti. Siparişimi verdim, ödemeyi yaptım ve kargoyu beklemeye başladım.

Birkaç gün sonra telefonum çaldı. "Alo?" dedim. "KOLAY GELSİN!" diye bağırdı arayan adam. Ahizeyi yüzümden biraz uzaklaştırıp telefona garipseyerek baktım. İş yeri sanıyor burayı herhalde, diye düşündüm. "Buyurun?" dedim. "Bir kargonuz var. Adreste misiniz?" diye sordu. Ben de evet dedim. "Birazdan oradayım," dedi adam. "Peki, kolay gelsin," dememle adamın "KOLAY GELSİN!" diye bağırması bir oldu.

Beş dakika sonra bu sefer de kapı çaldı. Bir koşu diyafona yetişip "Kim o?" dedim. "KOLAY GELSİN!" diye bağırdı yine aynı adam. Allah Allah... Manyak mıdır nedir? Benim ona kolay gelsin demem gerekirken durmadan o bana aynı şeyi söylüyor. Deli mi ne??

...diye düşünürken asansörün ding! sesi duyuldu ve kargocunun bizim kata vardığını anladım. Kapıyı açmamla adamın yüzüme, "KOLAY GELSİN!" demesi bir oldu tabii. Tam şalterlerim çat, çat, çat diye atmaya başlamış, gözüme siyah bir perde iner gibi olmuştu ki... adamın şapkasını görüverdim. "Kolay Gelsin Kargo" yazıyordu üstünde... Haaa, dedim içimden. Meğer kargo şirketinin adı buymuş. O anda cahilliğime mi ağlasam, adamın iş aşkına mı gülsem bilemedim.

"Yeni bir kargo şirketi galiba?" dedim, şapkasını göstererek. "Evet, KOLAY GELSİN!" diye yanıtladı adam. "Peki, teşekkür ederim," dedim paketi alıp. Arkasından dayanamadım, adam tam asansöre binecekken yapıştırdım. "KOLAY GELSİN!" Tahmin edemediğim şeyse kargocunun kabinden cevap yetiştireceğiydi. "KOLAY GELSİN!"

Normali beni bulmaz ki zaten...