Dünya küçük mü demiştim?

Hava limanında çalışırken birbirinden ilginç insanlarla tanışma şansınız oluyor. Ben de pek çok değişik kişiyle tanışma ve muhabbet etme imkanı bulmuştum. Mesela tatili esnasında duyduğu bir şarkıyı söylemeye çalışan ama beceremeyen Fransızlar... Siz hiç "Uzun ince bir yoldayım" türkümüzü Fransızca dinlediniz mi? Dinlemeyin zaten, hiç tavsiye etmiyorum! Sağır olma riskiniz var bir kere.

Uçağı rötar yapınca canı sıkılan Alman kadın vardır bir de... Bize zorla Tarkan'ın "Ölürüm Sana" albümünü açtırmış, üstüne bir de dans etmemizi istemişti. "Dans ederseniz albümü satın alacağım." demişti bir de. Etmedim tabi ama müdürüm etti. Vallahi! Çok enteresan bir görüntüydü doğrusu. Kadın mı? CD'yi almadan gitti...

Fakat bunlardan hiçbiri şimdi size anlatacağım İngiliz kadar enteresan değildi. Uzun, çok uzun boylu, sarışın bir adamdı hatırladığım kadarıyla. Elinde Osmanlı İmparatorluğunu anlatan Türkçe bir kitap vardı ve soran gözlerle etrafına bakınmaktaydı. Kibarca yanına yaklaşıp, "Yardımcı olabilir miyim?" diye sordum. Yüzüne bakabilmek için başımı iyice geriye yaslamam gerekiyordu.

"Evet, lütfen." dedi. "Osmanlılara hayranım ve onlarla ilgili bir şeyler satın almak istiyorum. Fakat İngilizce olarak yazılmış iyi bir kitap bulamıyorum."

"Sanırım aradığınız şey bizde var." diyerek onu İngilizce bölümüne yönelttim. Kitapları görünce sevinçten gözleri parlamıştı. Hemen birkaç tanesini eline alıp hevesle incelemeye başladı.

Açıkçası yabancı uyruklu birinin tarihimize böylesine bir ilgi duyduğunu görmek beni hem gururlandırmış hem de meraklandırmıştı. O da yüzümdeki merak çizgilerini (ya da bir karış açık ağzımı) görmüş olacak ki gülümsedi ve "Ben aslında Müslümanım." dedi. "Göbek adım Mehmet."

"Öyle mi? Benim göbek adım da Mehmet, ne tesadüf." dedim. El sıkışıp güldük.

"Tarihimizi öğrenmeye çalışıyorum. Türkiye'ye ilk kez geliyorum. Fas'ta büyüdüğüm için Türkçe bilmiyorum." diye devam etti sonra da.

"Fas mı?" dedim şaşkınlığım bir kat daha artarak. "Ben de 3 sene orada yaşadım."

Şaşırma sırası şimdi adamdaydı. "Öyle mi? Hangi şehir?" diye sordu.

"Tanca." 

"Ya? Ben de Tanca'da büyüdüm zaten!" dedi adam.

Gözlerimizi kırpıştırarak birbirimize bakakaldık.

"Dünya gerçekten de küçük." dedi sonunda adam gülerek. Sonra omzunun üzerinden geriye baktı. "Karım bu tarz kitapları almamdan hoşlanmıyor. Satın aldığımı görmemeli, bana yardımcı olabilir misiniz?" diye ekledi.

"Merak etmeyin, hallederiz." dedim ben de. Gizlice kitapları çantasına yerleştirdik, parasını ödedi ve vedalaştık.

Arkasından bakarken bir tuhaf oldum. Biri gelip de "Gün gelecek aynı şehirde yaşadığın, göbek adı Mehmet olan bir İngilizle tanışacaksın." dese ona bir yerleri... öhöm!... ona kahkahalarla gülerdim herhalde.

Hayat gerçekten de sürprizlerle dolu.

Little world art by khoraxis