Kelimenin tam anlamıyla MUH-TE-ŞEMDİ. Şimdiye dek okuduğum, gelmiş geçmiş en Joker hikayelerinden biriydi hatta. Ki çoğunu okuduğumu düşünürseniz bunun yabana atılmayacak bir söz olduğunu söyleyebilirim.
JBC'nin bundan önce bastığı "Batman" ve "Dedektif Hikayeleri" ciltlerinin hepsini okudum, ama ne yaşan söyleyeyim, ne Baykuşlar Divanı ne de diğer maceralar beni tatmin etmedi. Ortalama Batman hikayeleriydi, pek bir özellikleri yoktu benim gözümde. Karakterin ve düşmanlarının derinliğine inemiyorlardı. Ama Ailenin Ölümü... dehşet güzel olmuş! Şöyle bir bakayım dememle elimden bırakamadım, soluksuz okudum hatta.
Joker ile Batman arasındaki ilişkiyi, kısır döngüyü bilirsiniz. Joker, Kara Şövalye'ye resmen aşıktır. Batman ise ona benzememek için Joker'i öldürmekten hep kaçınır. İşte hikaye yine bu temellere dayanıyor ama Joker bu sefer kendini aşıyor! Çünkü bu kez hedefi Gotham değil... Robin, Batgirl, Nightwing, Gordon... Alfred! Aile... Joker'in yüzünü neden kesip attığını, Batman'e nasıl bir mesaj vermeye çalıştığını, Bruce'un ailem dediği insanlara "sadece konuşarak bile" neler yapabildiğini görünce şaşıracaksınız.
Fazla detaya girip tadını kaçırmak istemiyorum, mazur görün. Ama şu kadarını söyleyeyim Scott Snyder bu sefer hedefi tam on ikiden vurmuş.
İçerik kadar kapağı ve dizaynı da güzel. Asıl kapağın hemen üstünde şeffaf plastikten yapılma, ikinci bir kapak var. Üzerinde Joker'in kesilmiş yüzünü görüyoruz. Şeffaf olanı kaldırıp alttaki kapağa baktığımızdaysa bu sefer kas lifleri görünen, "ciltsiz" bir Joker çıkıyor karşımıza. Cildi kaldırınca ciltsiz... zekice. Ama bitmedi! Arka kapakta yine Joke'i görüyoruz fakat bu kez cildi (maskeyi) kaldırınca altından Batman çıkıyor. Şahane bir mesaj olmuş doğrusu.
"Öldüren Şaka" artık zirvede tek başına değil, çünkü "Ailenin Ölümü" hemen onun yanında.
Kayıtlar
0 comments:
Yorum Gönder