"Kahramanın Yol Türküsü" Radyo Programında Çevirmenliği Tartıştık

Geçtiğimiz hafta... Yok, geçen ay... Yoksa ondan önceki ay mıydı? Ne zamandır girmiyorum ben bu sayfaya yahu? Tamam blogçum, kızma hemen! Ben de biliyorum çok uzun bir süredir sana gerekli ilgiyi, alakayı, şefkati ve de sevgiyi gösteremediğimi. Hatta tüm bunların bana tekme, tokat, kafa ve dalak olarak döneceğinin de gayet farkındayım ama NE YAPAYIM? Cidden meşguldüm. Valla...

Bu süreç içerisinde 2 kitap çevirisi, 2 kitap düzeltisi yaptım. Üstelik her gün Oyungezer için haberler, dosyalar, incelemeler yazdım. Bir taraftan da farklı haberleri, dosyaları ve incelemeleri Kayıp Rıhtım adına kaleme aldım. Tüm bunlar yetmiyormuş gibi bir de forum yöneticisi oldum. Yaa, yaa... sorma. Ne demek "Sormadım zaten," terbiyesiz! İnsan bari numaracıktan önemsiyormuş gibi yapar.

Neyse efendim, Kahramanın Yol Türküsü'ne ve sevgili yayıncısı, biricik dostum Hazal Çamur'a ayıp olmadan (zaten olmuş olacağı kadar) konuya döneyim ben.

Geçtiğimiz mart ayında 4 yıldır dinleyici olarak katıldığım, dinlemeye doyamadığım, bana pek çok şey katan ve bir o kadar da eğlendiren Kahramanın Yol Türküsü adlı radyo programına canlı yayın konuğu olarak katıldım. Yayın boyunca bilimkurgu ve fantastik türlerindeki kitapların çevirilerinin nasıl olması gerektiğine "örneklerle" değindik. Ayrıca çevirmenliğe ve editörlüğe nasıl başladığımı, bu alandaki komik anılarını da paylaştım. Gayet keyifli ve bol kahkahalı bir yayın oldu.

Programın kayıtlarını (2 parça) aşağıdan dinleyebilirsiniz. Buradan başta sevgili yayıncımız Hazal Çamur olmak üzere katılan, dinleyen herkese tekrar tekrar çok teşekkür ederim.

Sizlere de keyifli dinlemeler dostlar...

Birinci Kısım:

İkinci Kısım:

TRT Kent Radyo İzmir'e konuk oldum!

Geçtiğimiz salı benim için büyük, insanlık tarihininse umurunda olmayan bir an yaşandı ve sevgili Nalan Kolağası İmre'nin sunduğu "Kent Kitaplığı" programına canlı yayın konuğu olarak katıldım! 

Aslında her şey bir İnsan Kaynakları kursuyla başladı... "Nasıl yani?" dediğinizi duyar gibi oluyorum. (Ah, pardon. O kapının ziliymiş.) Efenim şöyle ki, bundan seneleeeer önce, bendeniz bir taraftan haldır huldur iş ararken bir taraftan da insan kaynaklarına ilgi duymaya başlamıştım. Ben de madem hazır boştayım, şu öğrencilik günlerine hızlı bir dönüş yapayım dedim. Böylece 9 Eylül Üniversitesi'nin hazırladığı bir kursa balıklama daldım. Tarih yine tekerrür etti ve daha önce yazıldığım tüm eğitim kurumlarında olduğu gibi meslek değil, iyi arkadaşlıklar kazandım. Bunlardan biri de hem oradan sınıf arkadaşım hem de komşum olan Aslı (Evet, o da insan kaynaklarında çalışmıyor).

Sevgili komşum geçen hafta yakın bir arkadaşının radyo yayıncılığı yaptığını ve programında yazarları konuk ettiğini söyledi bana. "Katılmak ister misin?" diye sordu. Ben de tüm profesyonelliğimle "Önce bir randevu defte... EVET!!!" diye yanıtladım. Böylece Nalan Hanım'la kısa bir görüşme yapıp program için sözleştik. 

Programın yapılacağı gün tüm soğukkanlılığım, cesaretim ve kendime güvenimle tir tir titredim! Dizlerim Red Kit'in çapraz bacakları gibi birbirine çarpıp durdu. Yani düşünsenize... canlı yayına çıkmak kim ben kim? Bu sayfalarda yazdığım devrilen çam ve kırılan pot sayısını düşünürseniz ne demek istediğimi şıp diye anlayacağınızı sanıyorum.

Neyse ki korktuğum başıma gelmedi ve gayet eğlenceli bir program oldu. Bunda Kayıp Rıhtım ekibinin yayın boyunca internet üzerinden canlı olarak verdiği desteğin de rolü büyüktü elbette. Hatta sevgili Hazal çamur yayına telefonla katılarak bana çok güzel bir sürpriz bile yaptı.

Buradan başta Nalan Hanım, Aslı, Hakan, Hazal ve tüm Kayıp Rıhtım tayfası olmak üzere benden desteğini esirgemeyen tüm aileme ve dostlarıma teşekkürler. İyi ki varsınız!

Radyo yayınını dilerseniz buradan, dilerseniz aşağıdaki Youtube videosundan dinleyebilirsiniz. (Ağdalı sesimin akıl ve ruh sağlığınızda neden olabileceği kalıcı hasarlardan müessesemiz sorumlu değildir.)