5 Ocak 2012 Perşembe

Yürü(yeme)yen merdiven

Geçen sabah, her zamanki gibi işe gitmek üzere metroya binmiştim. Sardalye konservelerinin rahat ve ferah bir yer gibi görünmesine neden olacak denli sıkışık bir yolculuktan sonra kendimi zor da olsa kapılardan dışarı attım ve istasyona indim. Sabahın henüz erken saatleri olduğundan ben dâhil pek çok kişinin henüz uykusu açılmamıştı. Yavaş adımlarla yürüyen merdivene ilerledim, topluluğa ayak uydurarak.

Başlangıçta her şey gayet normaldi. Yürümek istemeyenler sol tarafta bekliyor, benim gibi boş durmayı sevmeyenler ise sağ taraftaki basamakları tırmanıyordu. Ben de bir yandan merdiveni çıkarken diğer yandan mahmur gözlerle etrafı seyrediyorum. Sonra birdenbire garip bir şey fark ettim. Basamakları tırmanıyordum tırmanmasına ama baktığım manzara hiç değişmiyordu nedense. Şaşkınlıkla gözlerimi üzerinde durduğum yürüyen merdivene çevirdim ve hayretle basamakların geri geri gitmeye başladığını gördüm. Resmen olduğum yerde sayıyordum. Bir anda etrafımdaki kalabalıktan bir şaşkınlık nidası kopuverdi. Ardından yönünü şaşırmış merdivenimiz hızını arttırmaya başladı. Biz durur muyuz? Biz de arttırdık hızımızı merdivene inat. Hep beraber koşar adım merdivenleri tırmanma gayretine giriştik. Ben diyeyim yirmi siz deyin otuz kişi, başladık hızlı hızlı koşmaya… Ama ne hacet? Biz hızlandıkça merdiven de inat edermiş gibi giderek süratleniyordu.

En sonunda hatalı da olsa teknoloji insana üstün geldi ve komedi filmlerini andırır bir şekilde, koşar adım ileri gitmemize rağmen hep beraber gerisin geri indik.

Sonrası gür kahkahalar…

11 comments:

Pabuc dedi ki...

Komik olayları mı çekiyorsun ne :)

mit dedi ki...

Uğursuzluk mıknatısı gibiyim maşallah :) Mim sözümü unutmadım, merak etme. Sevgiyle...

zeynep dedi ki...

Daha okumadan anlamıştım biliyor musun:)Neyse ki kazasız atlatmışsınız..
Geçmiş olsun diyelim..
Daha sık yaz bu arada..

öykü dedi ki...

bu tam youtube luk olmus:))
Allahım ya:))

mit dedi ki...

@Zeynep: Demek o kadar alıştın benim felaketlerime abla? :) Teşekkürler. Daha sık yazma konusuna ise sadece inşallah diyebiliyorum. Görüşmek üzere.

@Öykü: İzlenme rekorları kırardı herhalde :) Yorumun için teşekkürler.

Bugra dedi ki...

Unutulmayacak bir anı olmuş. Keşke bir video kaydı falanda yapılmış olsaydı :).Uzun bir aradan sonra bir şey okurken güldüğümü fark ettim abi. Teşekkür ederim :)

mit dedi ki...

Güldürebildiysem ne mutlu bana :) Okuduğun ve eksik etmediğin yorumun için çok teşekkürler.

Berre dedi ki...

Yok yahu, ben tahmin ederdim tahmin ederdim de ama bu kadarını da düşünemezdim. Sadece televizyonlarda olur gibi gelirdi bu olaylar bana. Şimdi okuyunca bende sizlerin attığı o şaşkınlık nidasını atıverdim 'durduğum' yerde. :D O manzarayı düşündükçe de kendimi kahkahalara boğulmaktan da alıkoyamıyorum. Geçmiş olsun demeyi de ihmal etmeyeyim tabii. :D

Yalnız bende eklemeden geçemeyeceğim; özlüyoruz sizi ve attığımız bu şen kahkahaları. Elbette sizi sadece kahkahalar için özlemiyoruz... yoksa yapıyor muyuz? Neyse canım, dediğim şu özlüyoruz sizi. Hayata inat, zamana -ki daha çok zamansızlığa- inat özlüyoruz. Siz de özlettirmeyin kendinizi; bize ve anlayışsızlığımıza rağmen. ^^

mit dedi ki...

Teşekkürler sevgili Berre. Kahkahalara boğulmana çok mutlu oldum. Sonuçta bu yazıyı senin sayende yazdım.

Ben de buraya daha fazla vakit ayırmak istiyorum ama gerek kışla gelen karamsarlık, gerek iş yerinde hiç bitmeyen yoğunluk yüzünden bir türlü fırsat bulamıyorum. Yine de, hayata ve zamana inat, biraz daha zorlayacağım imkanları.

Kucak dolusu sevgiler...

Unknown dedi ki...

O anı hayal edebiliyorum..:)))
Sevgiler canım..
Takibindeyim.

mit dedi ki...

Teşekkürler :) Görüşmek üzere...