Yağmur altında...

Yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Hem de aylardan Haziran ortası olmasına rağmen… Yağmur eşliğinde esen şiddetli rüzgâr, gökyüzünden süzülen su damlalarını sağa sola savuruyor, havada genişçe bir S harfi çizilmesine neden oluyordu. Hemen hemen tüm esnaf kapılara ve pencerelere çıkmış, bu aniden bastıran yağmuru şaşkınlıkla izliyorlardı. Hemen hemen bütün esnaf…

Üç adam koşa koşa çalıştıkları binanın üst katına çıkmaya çalışıyorlardı. Çok değil daha birkaç gün önce yeni bir sevkiyat gelmiş, malzemeler depoya sığmadığı için fazlalıkları balkona yerleştirmişlerdi.

“Bunları buraya koyuyoruz ama başlarına bir iş gelmesin?” demişti en genç olanı.

“Ne iş gelecek ya… Hiçbir şey olmaz!” demişti aralarında en uzun olan.

“Hem artık yaz da geldi, yağmur falan da yağmaz.” demişti şişman olanları. Genç olan ise siz bilirsiniz dercesine omuzlarını silkmekle yetinmişti. Şimdi o omuzlara şakır şakır yağmur yağmaktaydı işte…

“Malzemeler ıslanıyor!” diye bağırdı uzun olan, sesini fırtınanın gürültüsü üzerinden duyurmaya çalışarak.

“Görüyoruz!” dedi genç olan öfke ile “Ne kadar da zekisin!” O esnada şiddetli bir gök gürültüsü duyuldu.

“Birbirinizle didişmeyi bırakın da bir şeyler yapın!” diye bağırdı şişman olan, endişeli gözlerle gökyüzüne bakarak. Dışarı çıkalı henüz bir dakika olmasına rağmen şimdiden sırılsıklam olmuşlardı.

“Üstlerini örtmemiz lazım, poşet gibi bir şey bulalım!” dedi uzun olan.

“Ben demiştim, ben demiştim!” diye inledi en gençleri ve hep birlikte içeri koşturup yeteri kadar büyüklülükte bir poşet aramaya başladılar.

Birkaç dakika sonra ellerinde oldukça geniş bir ambalaj poşeti ile balkona geri çıkmışlardı. Yağmur şiddetini iyice arttırmış, rüzgâr daha da hızlanmıştı. Üç adam ellerinden geldiğince hızla balkondaki malzemelerin üzerini örtmeye çalışıyorlardı. Acele işe şeytan karışır derler ya, onlar ellerini çabuk tutmaya çalıştıkça rüzgâr poşeti oradan oraya uçuruyor, malzemeleri örtmelerine engel oluyordu. Nihayet birkaç uzun dakikalık debelenme ve bolca ıslanmanın ardından malzemeleri zor da olsa örtmüşlerdi.

“Galiba oldu!” dedi şişman.

“Haydi, içeri girelim.” dedi uzun boylu.

Tam o esnada uzaktan gelen hafif bir gök gürültüsü eşliğinde yağmur yavaşlamaya ve yerini parlak bir güneş ışığına bırakmaya başladı. Yağmur, başladığı hızla sona ermişti. Geriye ise iliklerine kadar ıslanmış, birbirlerine gözlerini kırpıştırarak bakan 3 adam bırakmıştı.

* Kısmen gerçek bir olaydan alınmıştır.